رابطه خودکارآمدی با فرسودگی شغلی در مدیران مقاطع ابتدایی ومتوسطه

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه ی خودکارامدی با فرسودگی شغلی در مدیران مقاطع ابتدایی و متوسطه شهرستان سراوان انجام گرفت. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران مقاطع ابتدایی و متوسطه شهرستان سراوان در سال تحصیلی93- 1392به تعداد 157 نفر بوده است که با استفاده از جدول حجم نمونه مورگان تعداد 112 نفر به تفکیک 58 نفر ابتدایی و54 نفر متوسطه به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند همچنین در این پژوهش از روش نمونه گیری طبقه ای و تصادفی (خوشه ای) استفاده شده است. برای گرد آوری داده ها از دو پرسشنامه احساس کارآمدی مدیران شانن موران وگاریس (2004) شامل 18 سوال در سه زمینه و پرسشنامه فرسودگی شغلی پینز و آرنسون(1988) شامل 21 سوال استفاده شده است. روایی پرسشنامه ها از نوع محتوایی و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 83/0و74/0برآورده گردید .برای تجزیه و تحلیل داده ها از محاسبه تعیین فراوانی ،درصد، میانگین، انحراف معیار، نمودار، تنظیم جداول، آزمون tتک متغیره، ضریب همبستگی پیرسون، tمستقل و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین مولفه های خود کارآمدی با فرسودگی شغلی رابطه منفی و معنا دار وجود دارد همچنین یافته ها نشان داد که از بین زیر مولفه های خودکارآمدی فقط رهبری آموزشی بیش ترین پیش بینی را از تغیرات فرسودگی شغلی مدیران داشته است. متغیرهای تحقیق براساس ویژگی های جمعیت شناختی هم مورد بررسی قرارگرفتند.